Beacon YourWay: Tablica informacyjna numer sześć - organy boczne, Epitafium Jana Storcha, Epitafium Adelgundy Zappio

Organy boczne Autor: Johann Friedrich Rhode – organmistrz , Johann Heinrich Meissner – rzeźbiarz Datowanie: tysiąc siedemset sześćdziesiąt – tysiąc siedemset sześćdziesiąt jeden prospekt – oryginał - drewno polichromowane, złocone instrument – rekonstrukcja lata dwa tysiące siedemnaście – dwa tysiące dziewiętnaście Trzydziestogłosowy instrument organów bocznych, to drugi instrument w świątyni, pomocniczy dla organów głównych .Pod względem brzmieniowym instrument ten był bardzo nowoczesny i znalazł uznanie w ówczesnym muzycznym świecie w Europie. Oprawę rzeźbiarską prospektu organowego w stylu rokoko wykonał Johann Heinrich Meissner, jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy działających nad Bałtykiem. Prospekt ozdobiony jest wysokiej klasy przedstawieniami rzeźbionych postaci wieńczących wieże - centralnie świętego Jana, po bokach czterech grających aniołów, zwanej orkiestrą anielską oraz motywami rocaille umieszczonych na elementach szafy oraz w przestrzeniach piszczałkowych. Drewniany prospekt wykończony został w kolorystyce kremowo-białej ze złoceniami w technice "chipolin". Podczas drugiej wojny światowej, w latach tysiąc dziewięćset czterdzieści trzy, czterdzieści cztery rzeźbiony prospekt został zdemontowany i wywieziony z kościoła, dzięki czemu zachował się. Instrument niestety pozostał w kościele i został zniszczony w marcu tysiąc dziewięćset czterdziestego piątego roku. Szczęśliwie ocalony prospekt J.H. Meissnera przez ponad siedemdziesiąt lat leżał z magazynach. W latach dwa tysiące siedemnaście, dwa tysiące dziewiętnaście organy boczne według Johanna Friedricha Rhodego zostały odbudowane. . Natomiast zachowaną prawie w całości dekorację rzeźbiarską prospektu organowego poddano konserwacji i umieszczono na szafie organowej. Epitafium Jana Storcha Autor: nieznany Datowanie: tysiąc sześćset dwudziesty ósmy rok piaskowiec, częściowo rzeźbiony, malowany To renesansowe epitafium bohatera poległego w czasie bitwy na redzie Gdańska, zwanej bitwą pod Oliwą. Kamienne epitafium jest wmurowane w północną ścianę kościoła, przy transepcie. Oryginalnie epitafium miało postać tablicy inskrypcyjnej w bogatym obramieniu. W czasie drugiej wojny światowej, w wyniku działania wysokiej temperatury, zewnętrzna warstwa tablicy wraz z inskrypcją poświęconą zmarłemu uległa zniszczeniu. Jan Storch był kapitanem, dowódcą polskiej piechoty morskiej. Epitafium Adelgundy Zappio Autor: nieznany Datowanie: tysiąc sześćset sześćdziesiąty czwarty rok obrazy malowane na blasze, drewno polichromowane, złocone Okazałe epitafium obrazowe, wyjątkowe w swej formie na gruncie sztuki gdańskiej, ufundował dla swojej jedynej córki Zachariasz Zappio. Epitafium typu architektonicznego, dekorowane bogatym programem rzeźbiarskim ornamentalnym i figuralnym. Obraz główny przedstawia Chrystusa ubiczowanego siedzącego pod kolumną w otoczeniu dwóch aniołów. Na obrazie górnym przedstawiony jest wizerunek zmarłej dziewczynki - Adelgundy - klęczącej przed krucyfiksem. Po bokach, w owalnych medalionach, portrety jej rodziców – Katarzyny i Zachariasza. To jeden z najcenniejszych, zachowanych zabytków historycznego wyposażenia kościoła.