Znajdujesz się na krzyżówce szlaku niebieskiego i żółtego, w zachodniej części Łabskiego Kotła. Niezależnie, który szlak wybrałeś na powrocie znad Śnieżnych Kotłów, Łabski Kocioł mogłeś podziwiać po swojej prawej stronie. Mimo, że w nazwie jest słowo „kocioł” Łabski Kocioł nie jest kotłem polodowcowym, jak Śnieżne Kotły. Łabski Kocioł to nisza niwalna, czyli nie do końca wykształcony kocioł polodowcowy. Tego typu formy terenu modelowały zbierające się w nich potężne masy śniegu. Nie było ich jednak tak wiele, by pod wpływem nacisku wielkich mas, śnieg przemieniał się w lód. Zbity śnieg, tzw. firn w mniejszym stopniu oddziaływał na podłoże niż lód czy wody spływające latem po jego wytopieniu. Ściany nisz niwalnych są wskutek tego mniej strome, a dno nie tak szerokie i pogłębione jak w kotłach polodowcowych.
Idź dalej, za kilka minut będziesz przy schronisku pod Łabskim Szczytem.