Chałupa ze Starego Lasu, koniec XVIII wieku

Pochodzi z końca XVIII wieku. Składa się z części mieszkalnej zbudowanej w konstrukcji zrębowej ze ścianą przysłupową w szczycie oraz części gospodarczej wykonanej w konstrukcji ryglowej. Budynek szerokofrontowy, dwutraktowy z przelotową sienią. Dach dwuspadowy kryty słomą. Wewnątrz po prawej stronie sieni znajduje się izba i komora, po lewej dwa pomieszczenia gospodarcze. Do budynku przystaje dobudowana później stodoła.

W chałupie została urządzona stała ekspozycja pt. „Kresowianie na Opolszczyźnie 1945-47”. W czterech pomieszczeniach chałupy (kuchnia, sypialnia, komora, warsztat) przedstawione zostały codzienne warunki życia ludności przybyłej na Opolszczyznę z Kresów Wschodnich po drugiej Wojnie Światowej. Muzealna ekspozycja prezentuje wnętrze domu opuszczonego przez poprzednich, niemieckich właścicieli i zajętego już przez rodzinę przybyłą z Kresów. Ekspozycja odnosi się do lat 1945-47, okresu panujących powszechnie wśród przesiedleńców nastrojów tymczasowości nowej sytuacji, wyrażających się często postawą „siedzenia na walizkach”. Był to jednocześnie pierwszy etap zetknięcia dwóch różnych kultur, co wyrażone jest na wystawie poprzez prezentację przedmiotów o pochodzeniu rodzimym - śląskim czy niemieckim, pozostawionych przez wysiedlone rodziny oraz przedmiotów przywiezionych przez osadników z Kresów Wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej. Kilkaset eksponatów - przedmiotów codziennego użytku, dokumentów, zdjęć stanowi świadectwo wielokulturowej przeszłości i teraźniejszości regionu. Wystawie towarzyszy ekspozycja unikatowych fotografii z akcji przesiedleńczej.